Het is iets wat nóóit zo dagelijks gezegd wordt in een school. Leerkrachten geven niet graag aan dat zij handelingsverlegen zijn. Ik deed dat in mijn eerste leerkrachtjaren ook niet maar bedacht mij toen: ik begin net, ik weet nog niet alles dus ik kan het beter vragen.
Ik weet nog goed dat wij vanuit het samenwerkingsverband een adviesuurtje hadden één keer in de zoveel tijd. Je kon als leerkracht dan een casus uit je groep voorleggen en vertellen wat je al deed, daarna gaven de gedragsexpert en de motorisch expert dan tips waar ik wat mee kon. Die tips hebben mij enorm geholpen. Daarmee kon ik weer de leerling en zijn situatie door een andere bril bekijken en de tips uitvoeren. Ik zag dat het werkte. Hoe fijn is het dan voor de leerling dat ik als leerkracht aangeef: ik ben handelingsverlegen, wil je mij helpen zodat ik in staat ben, de leerling zo goed mogelijk te begeleiden? Doe jij dat ook?
Je bent nooit te oud om te leren
Echt niet! Ik had vorig jaar een internbegeleider (dat is iemand die de zorg in de school coördineert) in de training voor bewegend leren en zij zei: nou zit ik al veertig jaar in het onderwijs en ik heb nog heel veel van je kunnen leren. Dat vond ik een mooi compliment want vooraf dacht ik toch ook wel: wat kan ik haar nu nog leren?
Taboe
Het lijkt wel of je dan gefaald hebt, als je zegt dat je handelingsverlegen bent. Alsof er een taboe op rust.
Nou serieus, niets is minder waar! Je moet namelijk sterk in je schoenen staan om aan te kunnen geven dat je iets (nog) niet in de vingers hebt of weet hoe je in een specifieke situatie kunt handelen (want dat is het: handelingsverlegen zijn). Hoe fijn is het dan, dat je aan iemand -die het wel in de vingers heeft- kunt vragen of je bij hem of haar mag meekijken, vragen mag stellen en of diegene je feedback wil geven?
Leerlingen die bij mij nieuw in de praktijk komen, geven eigenlijk samen met hun ouders dit steeds aan: wij kunnen dit niet zonder hulp, wil je ons helpen? Professionals die training volgen willen ook ergens beter in worden of nieuwe inzichten opdoen.
Ik weet het niet, is iets anders dan ik kan het niet
Ik leer mijn leerlingen -in de praktijk en op de scholen waar ik kom- dit ook als eerste. Als je niet aangeeft dat je niet weet hoe iets in zijn werk gaat, wil niet zeggen dat je het niet kan (daar verwarren zij het vaak nog mee). Ook gaan we kijken wát ze dan nog niet weten. Zodat ik ze gericht kan helpen.
Toch had ik deze week weer 2 leerlingen in een groepje zitten die door de mand vielen. Ze deden alsof ze het wisten, maar keken stiekem bij de buren. Wij gingen verder (die buren snapten het wel). Toen bleek dat de 2 bewuste leerlingen het toch NIET snapten. Nu het tempo omhoog ging en de vraagstelling moeilijker werd konden ze niet anders dan dit toegeven.
Ik gaf aan dat ik het fijn vond dat ze het lieten weten. Nu kan ik ze gericht verder helpen door extra instructie te geven, nog samen met ze oefenen, net zo lang totdat het ze wel zelfstandig lukt en de leerstof begrepen wordt.
Ze gaven zelf aan dat het inderdaad toch wel slimmer was om het meteen aan te geven. Lesson learnd 😉
Vandaag was dat dan ook direct het geval én behaalde ze al succeservaringen (ik zag ze stralen nu de kwartjes gevallen zijn).
Een goede leerschool
Steeds vaker vragen ouders mij om de verbindende schakel te zijn binnen de begeleiding van hun kind. School, ouders en ik -als remedial teacher- willen allemaal hetzelfde voor die leerlingen: dat we ze zo goed mogelijk kunnen helpen zodat de leerling succeservaringen op doet, zelfverzekerd is, plezier heeft in het vak en in staat is om vragen te stellen zodat hij of zij tot leren komt.
Komende week mag ik weer op een school in gesprek met leerkrachten en een internbegeleider, om te vertellen hoe zij kunnen voldoen aan de behoefte van deze specifieke leerling in een grote groep. De manieren die ik toepas in de praktijk werken 1-op-1 maar ook in een grote groep (soms met kleine aanpassing). Doordat ik ook die ervaring als leerkracht in al die jaren in verschillende groepen heb opgedaan, kan ik daarin een verbindende rol zijn. Deze school geeft aan: wij zijn handelingsverlegen, wil je ons helpen? Dapper van ze dat zij zich kwetsbaar opstellen en willen leren. Ze geven daarmee aan dat het welbevinden van de leerling voorop staat!
